Το επτασθενές αυτό εμβόλιο (PCV7, Prevanar), χορηγείται αρχικά στις ηλικίες κάτω των 2 ετών.

Προστατεύει από εφτά στελέχη του πνευμονιόκοκκου (Streptococcus pneumonia). Ο πνευμονιόκοκκος μπορεί να προκαλεί πνευμονία, μηνιγγίτιδα, σηψαιμία και ωτίτιδα.

Με την πάροδο μερικών ετών από την έναρξη χορήγησης του εμβολίου αυτού, αποδεικνύεται ότι σώζει ζωές όχι μόνο παιδιών αλλά και ενηλίκων. Ο εμβολιασμός διακόπτει την αλυσίδα μετάδοσης του επικίνδυνου μικροβίου από τα παιδιά στους ενήλικες.

Ο αριθμός των σοβαρών μολύνσεων από το μικρόβιο αυτό στα παιδιά έχει μειωθεί σημαντικά, σχεδόν κατά 70% σε ηλικίες κάτω των 2 ετών.  Στους ενήλικες παρατηρήθηκε μείωση της τάξης του 35%.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το εμβόλιο μπορεί να μειώνει τις μολύνσεις ενήλικων με ανθεκτικές μορφές του πνευμονιόκοκκου.

Παράλληλα έχει παρατηρηθεί ότι οι ενήλικες που πεθαίνουν λόγω επιπλοκών της γρίπης, έχουν μειωθεί χάρις στο εμβόλιο. Ο λόγος είναι ότι λιγότεροι ηλικιωμένοι με γρίπη, προσβάλλονται από πνευμονία.

Ένας μεγάλος αριθμών ηλικιωμένων άνω των 65 ετών, πεθαίνουν κάθε χρόνο από μολύνσεις που μπορούν προληφθούν. Η γρίπη μαζί με την πνευμονία είναι η έκτη συχνότερη αιτία θανάτου. Οι περισσότεροι από τους θανάτους αυτούς, συμβαίνουν σε άτομα άνω των 65 ετών.

Οι ηλικιωμένοι πρέπει να εμβολιάζονται εναντίον της γρίπης, του πνευμονιόκοκκου, του τέτανου και της διφθερίτιδας.

Εκτός από το επτασθενές εμβόλιο (PCV7, Prevanar) που χορηγείται στα παιδιά, υπάρχει και το πολυδύναμο πολυσακχαριδικό εμβόλιο (Pneumo 23) που καλύπτει 23 στελέχη του πνευμονιόκοκκου. Είναι αποτελεσματικό μετά την ηλικία των 2 ετών.

Χορηγείται σε άτομα ψηλού κινδύνου για πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις όπως σε αυτούς που έχουν υποβληθεί σε σπληνεκτομή ή που είναι ευπαθείς όπως οι ηλικιωμένοι. Αναμνηστική δόση χορηγείται κάθε 3-5 χρόνια.